ဖိနပ္စီးၾကသူမ်ား

ကၽြန္မ လမ္းေလွ်ာက္တတ္စအရြယ္တြင္ စိတ္အ၀င္စားဆုံးအရာမွာ ဖိနပ္မ်ားျဖစ္ခဲ႔၏။ ဖိနပ္မ်ားကုိ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကတည္းက ကၽြန္မ စိတ္၀င္စားခဲ႔ျခင္းျဖစ္၏။ လမ္းထြက္လွ်င္ ဖိနပ္စီးရမည္ဟူေသာအသိကုိ မည္သူကမွသင္ၾကားမေပးဘဲ လူႀကီးမ်ားကုိ ျမင္ေတြ႔ေနျခင္းျဖင္႔ အလုိလုိသိရွိခဲ႔၏။ ကၽြန္မ လမ္းေလွ်ာက္တတ္စအရြယ္ကတည္းက ေမေမအျပင္ထြက္မည္ဆုိလွ်င္ ကၽြန္မဖိနပ္ကုိ ကၽြန္မဘာသာစီးလ်က္ ေမေမႏွင္႔အတူလုိက္ပါဖုိ႔ အသင္႔ျဖစ္ေနတတ္သည္တဲ႔။

အျပင္ထြက္တုိင္း ဖိနပ္စီးဖုိ႔ ဘယ္အခါမွသတိေပးစရာမလုိေသာကေလးမမွာ ကၽြန္မျဖစ္၏။ အိမ္၌ ရွိ,ရွိသမွ် လူအားလုံး၏ဖိနပ္မ်ားကုိ မတန္မရာစီး၍ လမ္းေလွ်ာက္ၾကည္႔တတ္ေသာ ကေလးမမွာ ကၽြန္မျဖစ္၏။ အသက္ငါးႏွစ္အရြယ္ေလာက္ကပင္ ေဒါက္ျမင္႔ဖိနပ္စီးခ်င္လြန္း၍ မိဘႏွစ္ပါးကုိ တက်ည္က်ည္ပူဆာခဲ႔ေသာ ကေလးမမွာ ကၽြန္မျဖစ္၏။

ကမၻာေျမႀကီးေပၚက ေျခတစ္စုံ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ေက်ာတစ္ေနရာရဖုိ႔ အသည္းအသန္ႀကိဳးစားေနတဲ႔ မုိက္မုိက္မဲမဲလူေတြထဲမွာ ၿငိမ္းမုိးေ၀လုိ႔ေခၚတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္လည္း အပါအ၀င္ေပါ႔။ သူက ရူပေဗဒဘာသာရပ္နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္က သိပၸံဂုဏ္ထူးဘြဲ႔ရထားတယ္။ ျပင္ပစာရင္းကုိင္ သင္တန္းတက္ဖူးတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ သုံးလတက္ဖူးတယ္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္း ေျခာက္လတက္ဖူးတယ္။ ဂ်ပန္စကားေျပာသင္တန္း တက္တာကေတာ႔ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပါ။ ၿပီးေတာ႔ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ လက္ႏွိပ္စက္ တစ္လျပတ္သင္ဖူးတယ္။ လက္ေရးတုိသင္တန္းလည္း တက္ဖူးတယ္။ သူ႔ရဲ႕အရည္အခ်င္းက အဲေလာက္ပါပဲ။ 

ခင္ဦးကုိ ငပိန္လုိေနခြင္႔မျပဳႏုိင္ပါ ႏွင္႔ ယုဒါကုိ ျပန္လည္ရွာေဖြျခင္း

ကမၻာ႔စာေပမွာပါမက ျမန္မာ႔စာေပေတြမွာလည္း သရုပ္မွန္၀ါဒတုိ႔ ျဖစ္တည္မႈပဓာန၀ါဒတုိ႔ဆုိျပီး ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ၀တၳဳေတြရွိပါတယ္။ (ေတာ္စတြိဳင္း)တုိ႔လုိ 'ေဘာလ္ဇက္'တုိ႔လုိ 'ဖေလာဘတ္'တုိ႔ 'ေဒၚစတြိဳင္ယက္စကီး'တုိ႔လုိ သရုပ္မွန္စာေပကုိ အားေကာင္းစြာေရးသားခဲ႔ၾကတဲ႔ ကမၻာ႔စာေပပညာရွင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ စာေတြဟာ ကမၻာ႔လူထုထဲ အရွိန္အဟုန္နဲ႔စိမ္႔ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔အားေကာင္းခဲ႔သလုိမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တည္မႈပဓာန၀ါဒစာေပကုိ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ႔ၾကတဲ႔ 'ယန္းေပါလ္ေဆာတ္'တုိ႔လုိ 'အဲလ္ဘတ္ကမူး'တုိ႔လုိ 'ကပ္ဖ္ကာ'တုိ႔လုိ ကမၻာ႔စာေပပညာရွင္ႀကီးေတြရဲ႕ စာေတြကလည္း လူထုပရိသတ္ေတြအၾကား ကေန႔အခ်ိန္အထိ အရွိန္မေသႏုိင္ဘဲ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ပ်ံ႕၀င္စီးဆင္းေနဆဲဆုိတာကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔လုိ ခံစားမႈတစ္စုံတစ္ရာကုိ လုိခ်င္တဲ႔ စာဖတ္သူေတြအဖုိ႔ ဘယ္လုိမူ၀ါဒေတြနဲ႔ အသက္သြင္းဖန္တီးထားတဲ႔ ၀တၳဳမ်ိဳးပဲျဖစ္ပါေစ၊ ရင္ဘတ္ကုိ လႈပ္ခတ္ထိခုိက္လာတဲ႔ ရသ၀တၳဳမွန္သမွ်ကုိ ခုံမင္ႏွစ္ျခိဳက္တာခ်ည္းပါပဲ။ ဥပမာ 'ဖေလာဘတ္'ရဲ႕ 'မဒမ္ဆုိဗြာရီ' ၀တၳဳကုိ ကၽြန္မအသည္းစြဲႀကိဳက္သလုိ 'ကမူး'ရဲ႕ 'စည္းအျပင္ကလူ' ၀တၳဳမ်ိဳးကုိလည္း အလြန္အမင္း ႏွစ္သက္တာပါပဲ။

အမွတ္မရွိၾကသူမ်ား

(၁)

မမဦးဆီမွအိမ္ေထာင္ျပဳေတာ႔မည္ဟူေသာစကားၾကားရေသာအခါညိဳအႀကီးအက်ယ္တုန္လႈပ္သြားရေလသည္။ မမဦးသည္ညိဳ႕ထက္အသက္သုံးနွစ္ႏွင္႔ငါးလေက်ာ္ပုိႀကီးသူျဖစ္၏။ ၿပီးခဲ႔ေသာလကမမဦးအသက္၃၆ႏွစ္ျပည္႔ခဲ႔ေလျပီ။

အျဖဴေရာင္လြင္ျပင္တစ္ခုဆီ

(၁)

ေလာကႀကီးမွာ ကၽြန္မမုန္းတဲ႔အရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကၽြန္မက ဆံပင္ရွည္ ဖုိးရုိးဖားရား နဲ႔ေယာက္်ား ေတြကုိမုန္းတယ္။ လမ္းေဘးေရအုိးစင္က ေသာက္ေရခြက္အေပၚ သစၥာမဲ႔ၾကသူေတြကုိ မုန္းတယ္။ ရုပ္ရွင္ရုံတစ္ရုံရဲ႕ အလင္းေရာင္မဲ႔မႈအေပၚ အခြင္႔အေရးယူတတ္ၾကသူေတြကုိမုန္းတယ္။ ဆိပ္ဖလူးပန္းနံ႔ကုိမုန္းတယ္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ရဲ႕တန္ဖုိးကုိ ေငြေၾကးနဲ႔ပုိင္းျဖတ္ၿပီး အေလ်ာ္အစားေပး တတ္တဲ႔သူေတြကုိမုန္းတယ္။ ဒါေတြတင္မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မမုန္းတဲ႔ အေသးအဖြဲအရာေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္မ အမုန္းတကာ႔အမုန္းဆုံးအရာကေတာ႔ ေသာ႔ခေလာက္ေတြ နဲ႔ ေသာ႔တံေတြပဲျဖစ္တယ္။ ။