ၾကာတစ္ပြင့္ႏွင့္ ေပးဆပ္သူ၏ ရင္တြင္းအကၡရာ (သုိ႔မဟုတ္) စာေရးဆရာမ ယုဒါ

၀တၳဳတုိနဲ႔ မဂၢဇင္း ၀တၳဳရွည္ေတြကုိ အေလးဂရုျပဳၿပီး ဖတ္ၾကတဲ႔ စာေပပရိသတ္ေတြကေတာ့ 'ယုဒါ' ဆုိတဲ႔ နာမည္ကုိ အနည္းနဲ႔အမ်ား ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဆရာမယုဒါဟာ မေဟသီ၊ မဂၤလာ၊ ရုင္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ ေရႊေအာင္လံ အစရွိတဲ႔ မဂၢဇင္းေတြမွာ ၀တၳဳတုိနဲ႔ အခန္းဆက္၀တၳဳရွည္ေတြကုိ ခပ္စိပ္စိပ္ေရးဖြဲ႔ခဲ႔တဲ႔ စာေရးဆရာမတစ္ဦးဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဒီ Fashin မဂၢဇင္းမွာကုိ ဆရာမယုဒါရဲ႕ ၀တၳဳေလးေတြ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ထားပါေတာ့။

အိပ္မက္ေပ်ာက္သူ

စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိျမင္ရုံႏွင္႔ လူတစ္ေယာက္ကုိ နင္႔နင္႔သည္းသည္း လြမ္းသြားရမိေအာင္ တစ္ေယာက္ေသာသူက ကၽြန္မအတြက္ အမွတ္တရစာအုပ္တစ္အုပ္ ခ်န္ထားခဲ႔ဖူးသည္။ စင္စစ္ထုိသူက ကၽြန္မအတြက္ မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေစေလာက္ေအာင္ေပးအပ္ခဲ႔ေသာ စာအုပ္သည္ ကၽြန္မကုိယ္တုိင္ေရးသားထား သည္႔ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ပါ၀င္ေသာ မဂၢဇင္းစာအုပ္တစ္အုပ္သာျဖစ္ေလသည္။

ၾကာေတာ႔ျဖင္႔ၾကာခဲ႔ေပျပီ။ သူ႔ကုိ ပထမဆုံးအႀကိမ္စတင္သိကၽြမ္းသည္႔ေန႔က ကၽြန္မတုိ႔အလုပ္ခြင္သုိ႔ သူစတင္ေရာက္ရွိလာေသာေန႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုံးစံအတုိင္း အလုပ္ခြင္သုိ႔ စတင္ေရာက္ရွိလာသည္႔ လူသစ္တစ္ေယာက္အတြက္ ကုိယ္ေရးရာဇ၀င္ႏွင္႔ လုိအပ္ေသာအခ်က္အလက္မွတ္တမ္းတုိ႔ကုိ ကၽြန္မတုိ႔ဌာနမွ ျပဳစုထိန္းသိမ္းေပးျခင္းျဖင္႔ သူႏွင္႔ရုိးရွင္းစြာပင္ သိကၽြမ္းခဲ႔ရသည္။ ေယာက္်ားေလး၀န္ထမ္းသစ္ဆုိေတာ႔ မိန္းကေလးေတြက ကြက္ၾကည္႔ကြက္ၾကည္႔လုပ္ၾကသည္။ တကယ္ေတာ႔ သူသည္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ စိတ္၀င္တစားၾကည္႔ရေလာက္ေသာ ရုပ္ရည္မ်ိဳးရွိသူမဟုတ္။ အရပ္မနိမ္႔မျမင္႔ ပိန္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ခႏၶာကုိယ္ႏွင္႔ သာမန္ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳေယာက္်ားတစ္ေယာက္သာျဖစ္ေလသည္။